ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ 'ΥΠΕΡΥΘΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ'

«ΥΠΕΡΥΘΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»

Δεν υπάρχει ‘εραστής’ ή φίλος της φωτογραφίας που να μην έχει ασχοληθεί, έστω και πειραματικά, μια φορά στην ζωή του με τους γοητευτικούς εκφραστικούς δρόμους που ανοίγονται μέσω της φωτογράφησης με υπέρυθρο φιλμ, είτε ασπρόμαυρου είτε έγχρωμου. Η ανθρώπινη αναγκαιότητα για αποτύπωση και καταγραφή του μη ορατού φάσματος του φωτός, της άυλης πραγματικότητας που μας περιβάλλει, είναι ανυπέρβλητη και πανταχού παρούσα στην καθημερινή μας σχέση με το φωτογραφικό μέσο. Οι αναρίθμητες ιδιαιτερότητες και οι τεχνικές δυσκολίες κατά την λήψη αλλά και μέσα στον σκοτεινό θάλαμο, καθιστούν το επιχείρημα της ενασχόλησης με την υπέρυθρη ασπρόμαυρη, φωτογραφία, πρώτης τάξεως στοίχημα για κάποιον που θέλει να αναδείξει την καλλιτεχνική ποιότητα της εικόνας. Ιδιαίτερα στις ψηφιακές μέρες της εποχής μας, που η φωτογραφία του σκοτεινού θαλάμου έχει συρρικνωθεί και εξαφανιστεί από το προσκήνιο και την μαγεία της υπέρυθρης ιδιαιτερότητας μπορείς να την προσεγγίσεις με δυο τρία φίλτρα του Photoshop, είναι επιτακτική η ανάγκη για καλλιτεχνική διερεύνηση τέτοιων ακραίων μορφών συμβατικής φωτογραφικής έκφρασης. (Άλλωστε το συμβατικό ασπρόμαυρο φιλμ στην λεπτομέρεια καταγραφής και ποιότητα αναπαραγωγής, είναι ακόμα αξεπέραστο….).
Έχοντας ασχοληθεί ελάχιστα και μόνο πειραματικά με την υπέρυθρη φωτογραφία στο παρελθόν, αποφάσισα, γυρίζοντας την πλάτη στα δεκάδες mega pixel που μας περικυκλώνουν από παντού, ικέτης μιας τέχνης, που θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι ανήκει στο παρελθόν να εξερευνήσω τους εναπομείναντες τρόπους έκφρασης της, -κυριολεκτικά εναπομείναντες, αφού το δημοφιλές ασπρόμαυρο HIE της KODAK, που χρησιμοποίησα στις λήψεις μου, εξαφανίζεται σιγά από την αγορά και το βρίσκεις μόνο για επιστημονικούς σκοπούς και κατόπιν παραγγελίας…. Φωτογράφισα κυρίως καλοκαιρινά τοπία από την ελληνική φύση αλλά και την πόλη, προσπαθώντας να δώσω μια διαφορετική χροιά σε απλο’ι’κές συνθέσεις, που συναντά καθημερινά το βλέμμα μας και δεν τα δίνει πολύ σημασία. Η επίδραση του υπέρυθρου στοιχείου, με το έντονο κοντράστ, τον κόκκο, τον ομιχλώδη περίγυρο, τα χιονάτα σύννεφα και τα ξασπρίσματα της χλωροφύλλης στα φύλλα των δένδρων, δίνει τον μαγευτικό τόνο που κάνει τις καθημερινές αυτές εικόνες να ζωντανεύουν εικαστικά. Και να μας οδηγήσουν στο αβίαστο συμπέρασμα ότι η πραγματικότητα που μας περιβάλλει είναι πολύ πιο αξιοθέατη από όσο την φανταζόμαστε… Ιδίως όταν την αντικρίζουμε με βλέμμα που ξεπερνάει τα όρια τού χρωματικού φάσματος, δηλ. που ξεπερνάει την ίδια, αυτή καθεαυτή….—