“..ο ρόλος της Τέχνης είναι να ξεπλένει την σκόνη της καθημερινότητας από τις ζωές μας..»

P. PICASSO

"..Το να φωτογραφίζεις σημαίνει να βάζεις σε μια ευθεία το μυαλό, τη ματιά και την καρδιά..."
HENRI CARTIER-BRESSON

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Η ΝΕΦΕΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ

Με την μαμά στην κουζίνα για τις χριστουγεννιάτικες λιχουδιές......

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΕΒΑΤΙΟΥ....

                                   «…ΞΕΡΕΙ ΑΥΤΗ…»
O παππούς μου ήταν σοφός. Πέθανε 96 χρονών, πλήρης ημερών. Η γιαγιά μου … αγία γυναίκα. Τον ακολούθησε μετά από λίγα χρόνια. Δεν άντεξε. Τον αγαπούσε. Ερωτευμένοι μια ολόκληρη ζωή. Μέχρι τον θάνατο. Όταν αυτός έφυγε άνοιγε συστηματικά τα ντουλάπια, δίπλωνε και τακτοποιούσε τα ρούχα του με τις ώρες και μετά καθόταν με βλέμμα απλανές στο παράθυρο, χαζεύοντας το κενό.. Τόσο πολύ της έλλειπε. Εβδομήντα χρόνια παντρεμένοι…. Εβδομήντα χρόνια ερωτευμένοι… Τέτοιο ζευγάρι ήτανε.. Στα μάτια μου αγγίζανε την τελειότητα. Την τελειότητα της σχέσης… Πολλές φορές όμως τσακώνονταν. Ο παππούς, ιδιαίτερα πρίν το μεσημεριανό τσίπουρο με τον μεζέ, -που το έπινε ανελλιπώς κάθε μεσημέρι αλλά με αυστηρό μέτρο, μαθηματικά ελεγμένο, δεν ξεπερνούσε ποτέ το ένα ποτηράκι την ημέρα-, την φώναζε και την μάλωνε, για ασήμαντη αφορμή, είτε για κάποιο κακοσιδερωμένο πουκάμισο είτε για κάποια μαγειρική λεπτομέρεια για το φαγητό που ψηνόταν εκείνη την στιγμή στην κουζίνα. Αυτή φυσικά απαντούσε κατάλληλα και ο καυγάς φούντωνε. Ο παππούς γινόταν έξαλλος. Χωρίς όμως να χάνει την αίσθηση του μέτρου και της ηθικής. Ουδέποτε σήκωσε χέρι απάνω της. Λόγια όμως της έσερνε αρκετά. Με την βροντώδη αρχοντική φωνή του. Στο τέλος αυτή υποχωρούσε όλα τελείωναν εκεί, στρωνόταν το τραπέζι και ερχόταν η μπουνάτσα μετά την τρικυμία. Εμείς, τα εγγόνια, απορημένα κοιτούσαμε. Αρνητική παραφωνία που χάλαγε την εικόνα του τέλειου – ιδανικού ζευγαριού στα βάθη του μυαλού μας. Τότε δεν ξέραμε.. Δεν κατανοούσαμε… Ότι αυτή η παραφωνία, αυτοί οι καυγάδες ήταν η συνδετική ουσία, ο καταλύτης που κράταγε δυναμικά αυτή την σχέση στο πέρασμα των χρόνων, στο διηνεκές.. Και γεμάτοι απορία ρωτούσαμε τον ήρεμο πλέον παππού. “Γιατί μαλώνεις την γιαγια”;;;  Και αυτός σκουπίζοντας με την ανάστροφη μια σταγόνα τσίπουρο από τα μουστάκια του και βυθίζοντας το βλέμμα στο κενό απαντούσε με σίγουρη και σταθερή φωνή: « Ξέρει αυτή …». Και μείς, αγόρια τα περισσότερα, μέναμε με την απορία για το τι ήταν αυτό που πάντα αυτή ξέρει και πάντα θα πρέπει να κατσαδιάζεται, μόνο και μόνο επειδή το ξέρει. Μήπως το ότι ήταν γυναίκα. Μα και η μάνα μας ήταν γυναίκα αλλά ποτέ δεν βρέθηκε να ‘..ξέρει κάτι..’, κάτι άλλο , πέραν και πάνω του πατέρα. Μεγαλώσαμε, ερωτευτήκαμε, κάναμε σχέσεις, παντρευτήκαμε, γνωρίσαμε την γυναικεία ψυχοσύνθεση ή τουλάχιστον νομίσαμε ότι την γνωρίσαμε, αλλά ποτέ δεν καταλάβαμε, τι ήταν αυτό που πάντα ήξερε η κακομοίρα η γιαγιά και που ο αδίστακτος παππούς της το θύμιζε πάντα με τον πιο άγριο τρόπο. Ισως γιαυτό έχουμε σχεδόν πάντα προβλήματα στις σχέσεις μας και δεν μπορούμε σχεδόν ποτέ να αγγίξουμε την ευτυχία με την σύντροφό μας. Μιλάω  φυσικά πάντα για την ανδρική πλευρά. Γιατί την άλλη πλευρά, που μάλλον έχει παρόμοιες απαιτήσεις, δεν την γνωρίζω. Δυστυχώς για τα δύο φύλα, έχουμε γίνει πολύ διαλεκτικοί. Εχουμε μάθει να συζητάμε. Πρόοδος του ανθρωπίνου γένους θα μου πείτε. Ισως… Προσπαθούμε να γεφυρώσουμε το παναθρώπινο χάσμα της ανθρώπινης ύπαρξης, το χάσμα των δύο φύλων… (‘Στη μέση του κρεβατιού το φαράγγι είναι βαθύ’, έλεγε ένα γαλλικό βιβλίο….). Θετικό ακούγεται. Φτάνει να έχει αποτέλεσμα… Γιατί εκεί τα χάνουμε. Το να χτίζεις γέφυρες την σήμερον ημέρα είναι κομματάκι δύσκολο… Ξεχνάμε τους καυγάδες και τις φωνές και προσπαθούμε να συνδιαλαγούμε, να τα συμβιβάσουμε. Τα εκ φύσεως ασυμβίβαστα… Αφού ακόμα δεν βρήκαμε  ακόμα τι «ξέρει αυτή». Και για το οποίο πρέπει να τιμωρηθεί…

                

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

 ΜΠΑΞΕ - ΤΣΙΦΛΙΚΙ  -  ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

ΓΚΑΜΠΟ - ΓΑΤΟΣ

ΓΚΑΜΠΗΣ Ο...ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ. (ο ύπνος τρέφει τα γατιά...)