“..ο ρόλος της Τέχνης είναι να ξεπλένει την σκόνη της καθημερινότητας από τις ζωές μας..»

P. PICASSO

"..Το να φωτογραφίζεις σημαίνει να βάζεις σε μια ευθεία το μυαλό, τη ματιά και την καρδιά..."
HENRI CARTIER-BRESSON

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ 'ΥΔΩΡ ΡΕΟΝ'

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
"ΥΔΩΡ ΡΕΟΝ"
Έκθεση Φωτογραφίας του φωτογράφου ΚΩΣΤΑ ΚΙΤΣΟΥ, με τον τίτλο "ΥΔΩΡ ΡΕΟΝ", πραγματοποιείται στην αίθουσα εκθέσεων της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (Ε.Φ.Ε.) στην Αθήνα, Τήνου 14α, (τηλ. και φαξ 2010-8228131), από τις 12 μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου 2003. Η Έκθεση αποτελείται από Έγχρωμες Φωτογραφίες Τοπίου, μεγάλων διαστάσεων (70*100 cm), με κύριο θέμα τις μορφές και τις μεταμορφώσεις του νερού κατά την κίνηση του στην Φύση. Είναι ανοικτή για το κοινό τα απογεύματα, από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, από τις 6.30μμ ως τις 9.30μμ. Όλες οι φωτογραφίες είναι από έγχρωμα slides τυπωμένες με την μέθοδο Lambda Durst, με την ευγενική χορηγία των εργαστηρίων "P. M. TSITEROS photo processing", και της KODAK (Near East) INC.. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου στις 8.30 μ.μ. .--

" ΥΔΩΡ ΡΕΟΝ "
Νερό… Το πιο συνηθισμένο και διαδεδομένο στοιχείο στον πλανήτη γη. Ο ακρογωνιαίος λίθος του Σύμπαντος, κατά τον Θαλή τον Μιλήσιο και η βασική και αναγκαία προ'υ'πόθεση της ύπαρξης της ζωής. Βρίσκεται παντού, συμμετέχει σε όλα τα σώματα, οργανικά και ανόργανα και σε όλες της μορφές της ύλης, υγρή, στερεή και αέρια. Μας καλύπτει και μας προστατεύει, την στιγμή της σύλληψης μας μέσα στην μήτρα, χαιρετίζοντας την είσοδο μας στον μάταιο και θαυμαστό τούτο κόσμο. Και από τότε δεν μας εγκαταλείπει ποτέ… Είτε μέσα στο σώμα μας, σαν κύριο συστατικό της ύλης του, είτε έξω απ’ αυτό, σαν το μέσο για όλες τις καθημερινές χρήσεις, από καθαριότητα μέχρι αναψυχή. Γενικά μας καθορίζει σαν όντα και σαν υπάρξεις… Σαν άτομα και σαν ουσίες… Όχι μόνο οντολογικά αλλά και "εν δυνάμει"…Γιατί όχι μόνο δεν υπάρχουμε χωρίς αυτό, αλλά δεν έχουμε και την δυνατότητα (κατά τη Αριστοτελική ενδελέχεια), να υπάρξουμε μέσα στην απουσία του.
Η σχέση μαζί του, η επαφή του, παντού και πάντα, συγκινεί και διεγείρει τις αισθήσεις. Καθαρίζει το σώμα και ανακουφίζει την ψυχή. Και μόνο η θέαση του μας προκαλεί θετικά και πλούσια συναισθήματα. Και η φωτογράφηση του, η προσπάθεια αιχμαλώτισης του μέσα από τις περιορισμένες-άπειρες διαστάσεις του φωτογραφικού μέσου, παραμένει πάντα μια πρόκληση. Αποτελεί το ατράνταχτο τεκμήριο της υποταγής του από το ανήσυχο ανθρώπινο πνεύμα. Της κυριαρχίας του ανθρώπου επάνω σ’αυτό. Μια «κυριαρχία» που είναι δύσκολο να συντελεστεί. Όσο δύσκολο είναι να κρατήσεις μια μάζα νερού ανάμεσα στα δάχτυλα σου. Όσο δύσκολο είναι να περάσεις δυο φορές από το ίδιο ποτάμι (όπως έλεγε ο γερο Ηράκλειτος). Η ροή είναι απαραίτητη ιδιότητα του υδάτινου στοιχείου. Για να μας θυμίζει αδιάκοπα την έννοια του χρόνου, που αρχίζει μέσα στο υδάτινο περιβάλλον της μήτρας. Αλλά πως αποτυπώνεται άραγε η ροή (πως περιχαρακώνεται ο χρόνος)…
Εδώ βοηθάει η τεχνολογική μαγεία του φωτογραφικού φακού. Οι εναλλακτικές δυνατότητες του «παγώματος» της κίνησης, με τα πλούσια φλοταρίσματα που παρουσιάζει η χρήση αργών ταχυτήτων, καταφέρνει να σκιαγραφήσει, έστω και ελάχιστα, κάτι από την μεγαλοπρέπεια της ροής των νερών στην φύση και να φρενάρει για λίγο, όσο επιτρέπει η θέαση των φωτογραφιών, την ροή του χρόνου στις κλεψύδρες του μυαλού μας. Μεταμορφώνοντας, το αιώνιο αδιαμόρφωτο μοναδικό στοιχείο, σε ανθρώπινες η μη φιγούρες και σχήματα, σαν διαμορφωμένα από το χέρι ενός φαντασιόπληκτου ζωγράφου.
Και είναι η φύση με την αδιάκοπη κίνηση της, η τόσο ξένη προς την καθημερινή μας αστική πραγματικότητα, ο θε’ι’κός ζωγράφος που συναινεί σ’αυτές τις μεταμορφώσεις. Και εμείς, κόντρα στους ισχυρισμούς των επιστημόνων για την λειψυδρία που απειλεί τον πλανήτη και μέχρι να γίνουν σταχτή οι προβλέψεις των μελλοντολόγων, ότι οι επόμενοι πόλεμοι της ανθρωπότητας θα γίνουν για την κατοχή νερού, απολαμβάνουμε το μεταμορφωμένο «ρέον ύδωρ», που απλόχερα μας χαρίζει η μανά φύση και η τεχνική της φωτογραφίας. Μέχρι να μας λείψει τελείως, να πούμε «το νερό νεράκι», και να το ανακαλύπτουμε μονάχα στην χάρτινη επιφάνεια μιας επίπεδης εικόνας. Στο χέρι μας είναι πάντως, να είναι μακρύς τούτος δρόμος και να μην φτάσουμε ποτέ στο τέρμα…-

Δεν υπάρχουν σχόλια: