ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

«Φοβού τους Ελληνες και πρωτογενή πλεονάσματα φέροντας» αναφέρεται σε ανάλυση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (CFR), στην οποία προβλέπεται πως η Ελλάδα «θα χρεοκοπήσει κάποια στιγμή την επόμενη χρονιά».  (ΕΝΕΤ.gr)

...Άλλωστε ο γραφικότατος Αδωνις το είπε στην εκπομπή του Χατζηνικολαου : «Το 2010 είχαμε χρεοκοπήσει..». Και επειδή, όπως λένε, ‘από παιδί και από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια’, δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία για το δόλιο παιχνίδι που παίχθηκε, (και δυστυχώς παίζεται ακόμη) άμοιρα και ανελέητα, στις πλάτες μας… Η λέξη – καραμέλα που πιπιλίζαμε όλοι μας στις αναμεταξύ μας συζητήσεις πλέον ειπώθηκε, με τον πιο κωμικό τρόπο τολμώ να πώ, λόγω της ιδιαιτερότητας του συγκεκριμένου Υπουργού, από επίσημα κυβερνητικά χείλη. Όλα τελικά αποδεικνύονται μια ‘μπλόφα’. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Η διαφορά στην διατύπωση από το παλιότερο «σας σώσαμε από μια επερχόμενη χρεοκοπία» που δικαιολογούσε την προσφυγή στο ΔΝΤ, στο σημερινό «σας σώνουμε από την χρεοκοπία που σας επέβαλλαν οι άλλοι», που σιγά σιγά μετατρέπεται «είμαστε χρεοκοπημένοι, έτσι και αλλιώς γι ΄αυτό να μην φωνάζετε και μην ελπίζετε…» φανερώνει το συγχυσμένο και αδύναμο πρόσωπο των κυβερνόντων, (όλα τα άλλα λόγια πέρι ‘πρωτογενούς πλεονάσματος‘ και άλλων τινών είναι λεκτικά ‘μπουρμπούτσαλα’), αδύναμο να αντικρύσει την αλήθεια κατά πρόσωπο, και φυσικά δεν εκφέρεται αβίαστα και με ‘ελαφρά τη καρδία’ στην μέση μιας προεκλογικής περιόδου… Έχει το σκοπό του και το στόχο του το πράγμα… Η επίσημη χρεοκοπία της χώρας, άσχετα με τις οικονομικές ψευδο - αναβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησεις, δεν ανατρέπεται με πολιτικές ακροβασίες μιας ψυχορραγούσας πολιτικής σκηνής. Απαιτεί ριζοσπαστικές ανατροπές της κοινωνικοπολιτικής ζωής. Η πιθανότητα αριστερής διακυβέρνησης του τόπου, για πρώτη φορά στα χρονικά και σε ευρωπαϊκή χώρα, και οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει για πολλούς, είναι πολύ πιο τρομακτική, για κάποιους, από την πλήρη παραδοχή και αποδοχή του βουλιάγματος μιάς χώρας στα λασπόνερα της χρεοκοπίας. Μιά παραδοχή που με νύχια και με δόντια, κρατούσαν τόσα χρόνια επτασφράγιστα κλειστή, με δηλώσεις κόντρα δηλώσεων, και οικονομοτεχνικές αποτιμήσεις μπακαλίστικης υφολογίας, από τοπικά αλλά και αλλότρια παπαγαλάκια. Θυμίζει τον βαρκάρη που ανοίγει ο ίδιος τρύπα στο καΐκι του για να το βουλιάξει και να μην περάσει στα χέρια άλλου καπετάνιου. Ή τον δημόσιο υπάλληλο που όταν πλησιάζει η στιγμή της μετάθεσης ή της σύνταξης κουβαλάει μαζί του κατά την αναχώρηση και όλο το αρχείο του γραφείου του, που ανήκει στην υπηρεσία, αφήνοντας σύξυλο τον αντικαταστάτη του ο οποίος πρέπει να ξαναοργανώσει όλο εκείνο το γραφειοκρατικό πλέγμα που έχει ήδη δομηθεί και επεξεργαστεί από την προηγούμενη διοίκηση (ένας βασικός, αλλά όχι και ο μοναδικός λόγος που ο δημόσιος τομέας χωλαίνει…). Ετοιμάζονται να παραδώσουν ‘καμμένη γή’ στον επερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά η μία και η μόνη δυνατότητα εξόδου από το οικονομικό αλλά και, κυρίως και κατ’ ουσία, από το κοινωνικό αδιέξοδο, δεν είναι μια απλή εναλλαγή της εξουσίας (που θυμίζει τις αποφράδες μέρες του ΠΑΣΟΚ)… Απαιτεί διαθρωτικές αλλαγές και μεταβολή του ‘κοινωνικού φαντασιακού’, πράγμα που αμφιβάλλω αν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να το προσφέρει και η κοινωνία να το δεχτεί… Θα δείξει. Μια προσπάθεια ποτέ δεν έβλαψε κανένα. (..αρκεί να πειστούμε ότι δρομολογείται η προσπάθεια…).