ΤΣΙΠΡ-ΑΝΤΡΕΑΣ Νο2

Πάνε καλά αυτοί εκεί κάτω στον ΣΥΡΙΖΑ… Και λέγοντας ‘κάτω’ εννοώ στις κεντρικές επιτροπές και τα τοιαύτα. Διαφωνούν με το θέμα προσέγγισης για την άρση της ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής επειδή «…Ο προβληματισμός έγγειται στο ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσει υπέρ της άρσης ασυλίας μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τότε -κατά ορισμένα στελέχη- υπάρχει ο φόβος να δημιουργηθεί η εντύπωση πως η ΧΑ είναι ένα αντισυστημικό κόμμα το οποίο όλοι πολεμούν…». Δεν στέκομαι στην, (πασιφανή σε κάθε ορθώς σκεπτόμενο), λογικοφανή αντίληψη ότι η επέκταση αυτού του θέματος με το δηλ. να βγάλουν εκτός νόμου ένα, κατά τα άλλα, νόμιμο κόμμα, το οποίο σαν κράτος και σαν πολιτεία δεν είχες, (τα κότσια να πω, την βούληση ή τ΄ αρχίδια, -πάρτε όποιο θέλετε), να επιβάλλεις όρους για την είσοδο του κάθε μορφώματος στην Βουλή (αλήθεια γιατί δεν εκπροσωπούνται στην βουλή των Ελλήνων οι…’Πυρήνες της φωτιάς’ και τα άλλα συναφή…), ή μήπως όπως λένε οι κακές γλώσσες επίτηδες ωθήθηκε η νομιμοποίηση του φασισμού σε μία ‘αμιγώς’ δημοκρατία για να εξορκιστεί η παρουσία της αριστεράς προ των πυλών της εξουσίας και μετά χάθηκε ο έλεγχος, με το έρχεσαι λοιπόν εκ των υστέρων και να θέτεις ασφαλιστικές δικλείδες το μόνο που καταφέρνεις είναι να ηρωοποιείς το όλο νεοναζιστικό μόρφωμα, να του δίνεις αξία και να το ανεβάζεις εκλογικά ιδιαίτερα στον αντιμνημονιάκο χώρο που σε ενδιαφέρει. Πέρα από αυτή την ευκολονόητη αλήθεια, της οποίας η ανάλυση έπρεπε να γίνει στην ώρα της και σωστά ορισμένα στελέχη το ανέφεραν, μέχρι το σημείο να υπάρχει προβληματισμός για το αν θα πρέπει η κεντρική επιτροπή να προχωρήσει σε άρση της ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, για να μην μας ταυτίσουν με τα μνημονιακά κόμματα, η απόσταση είναι τεράστια και επικίνδυνη και χρειάζεται μεγάλη λα’ι’κίστικη ψηφοθηρική επένδυση και αντι- ιδεολογική παλιο-κομματική νοοτροπία για να την διαβείς χωρίς συνέπειες. Τα ψελλίσματα πέρι ‘αντισυνταγματικής μεθόδευσης’, μόνο γραφικά μπορούν να ακουστούν, (τραγελαφικά γραφικά όταν προέρχονται από το στόμα νομομαθών αριστερών στελεχών..), σε μια χώρα υπό χρεοκοπία και κατάρρευση, όπου κανένα ακραιφνή στοιχείο του συντάγματος και των νόμων δεν τηρείται και δεν εφαρμόζεται πλέον, παρά μόνο αυτά που εξυπηρετούν το μνημόνιο και το χρέος…. (εκτός βέβαια αν κάποιοι πιστεύουν ακόμα και αγωνίζονται να πάρουν τα ηνία της εξουσίας σε μια δυναμική και σταθερή χώρα, κανονική αλλά κακοδιοικούμενη από τα κακά ‘συμφέροντα’, γεμάτη προοπτικές γι’ ανάπτυξη που κάποιοι δεν της επιτρέπουν να ‘ανθίσει’. Πολύ ιδεατό για να βγεί αληθινό..). Τον φασισμό τον πυροβολείς με ιδεολογικά και πολιτικά όπλα. Ανεξάρτητα αν αυτό το χρησιμοποιούν κάποιοι με στόχο την υφαρπαγή των ψηφοφόρων τους στις επερχόμενες εκλογές. Η ιδεολογική σου θέση,(και τόσα χρόνια αυτό έκανε ο Σύριζα γι αυτό ξεχώριζε) δεν καθορίζεται και διαμορφώνεται από το προσδοκώμενο εκλογικό σου ποσοστό. Και τι θα απολογηθείς σε όλους αυτούς τους συντρόφους που έχουν ματώσει στην κυριολεξία από τις αντιπαραθέσεις στον δρόμο, -και όχι στην ασφάλεια της βουλής-, με όλα αυτά τα φασιστοειδή… Ότι σχεδόν τους προστάτεψες, μόνο και μόνο για να μην βγει κερδισμένη η ΝΔ… (Κάτι από τραμπάλα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν σας θυμίζει;;). Ποιος ιδεολόγος Αριστερός (με άλφα κεφαλαίο) θα σε πάρει μετά στα σοβαρά. Φυσικά και εννοείται και σχεδόν επιβάλλεται η, αναδυόμενη από τα νέα πολιτικά ήθη και ταυτιζόμενη με την ηθική της ανανεωτικής αριστεράς, θέση ο καθένας να σκέφτεται και να ψηφίζει κατά συνείδηση. Και τελικά άλλο η άρση της ασυλίας εκεί που επιβάλλεται και για όλους τους βουλευτές που υπάρχει ανάγκη και εισαγγελικό αίτημα επί του προκειμένου και άλλο η παράτυπη και κάπως αυταρχική αφαίρεση της νόμιμης υπόστασης ενός κόμματος που καλώς ή κακώς εκφράζει ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού. Αλλά μια κεντρική τοποθέτηση είναι επιβεβλημένη και επιθυμητή ιδίως όταν αυτή προκαλεί διάλογο και δημιουργικές πολιτικές αντιπαραθέσεις. Φτάνει να μην μας ξαναγυρνάει σε παλιότερες, ασυζήτητα ξεπερασμένες και παρωχημένες εποχές, όπου όλα κατευθύνονταν και υποτάσσονταν στην μία και μοναδική φωνή του ιδρυτή – αρχηγού – πατριάρχη – προστάτη και κάθε άλλη διαφωνούσα νοοτροπία ‘κατέβαινε’ παραπαίοντας ‘αυθωρεί και παραχρήμα’ από το περιβόητο ‘τρένο’ της πολιτικής και της ‘αλλαγης’…