ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ :

Αυτό που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα καλά οι περισσότεροι, (ή το έχουν συνειδητοποιημένο αλλά το έχουν βαθειά καταχωνιασμένο σαν ανήθικο και εξωπραγματικό… επειδή δεν είναι πρέπον να κατηγορούν τους ‘απόμαχους της ζωή’ αυτής εδώ της χώρας), είναι ότι ο σημαντικότερος ‘πόλεμος’ που βιώνουμε, πέρα από τον αυταπόδεικτο οικονομικό με εχθρό το τραπεζικό σύστημα και τις παραφυάδες του, είναι κοινωνικός, με αντίπαλους τη γενιά του χθές που βίωσε μια επίπλαστη ευημερία, τα χρυσά χρόνια του ΠΑΣΟΚ και του Κωστάκη και την γενιά του αύριο που θα είναι γενιά της επιβίωσης.. (και να επιβιώνεις σε ένα ακραίο καταναλωτικό καθεστώς όπως είναι η νεοελληνική πραγματικότητα είναι πραγματική αυτοκτονία…). Φυσικά κανένας δεν μπορεί να αναλύσει και να χωνέψει αυτή την αλήθεια. Οι κάθε λογής ‘συνταξιούχοι’ και αυτοί με τα εφάπαξ τους αλλά κυρίως οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις έχουν όλοι δικαίωμα γιατί έχουν πληρώσει ‘με το αίμα’ τους αυτά που μπορούν ακόμα να κατέχουν και από την άλλη μια γενιά χωρίς ουσιαστικό μέλλον, με καταργημένα όνειρα, (εκτός από αυτούς που επιδιώκουν να πλένουν πιάτα στην ‘εσπερία’…και πόσοι είναι αυτοί που θα φύγουν), που γίνονται τάβλα από νοθευμένο αλκοόλ στα δεκαπέντε τους και επιθυμούν τα αυτονόητα που τους έχουν στερήσει. Και στη μέση η χιμαιρική και ανεδαφική προοπτική της ανάπτυξης, βαυκαλισμένη από πολιτικές υποσχέσεις και οικονομικές θεωρίες, -σε μία χώρα που η δομή της και η νοοτροπία της δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό από τον περασμένο αιώνα-, γιατί η ελπίδα παραμένει πάντα τελευταία (έστω και αν δεν πραγματοποιηθεί ποτέ…). Ισως να κατανοήσουν οι περισσότεροι την σημασία αυτού του κοινωνικού πολέμου, όταν αρχίσουμε να σφαζόμαστε για τα απομεινάρια της προγονικής μας περιουσίας (όση έχει απομείνει ακόμα και δεν χάθηκε σε κάποιον πλειστηριασμό…). Μέχρι τότε όμως μπορούμε να κάνουμε κάτι. Και το πρώτο πράγμα είναι να αντικρύσουμε την αλήθεια κατάματα. Χωρίς ‘ηθικοπλαστικές’ αγκυλώσεις. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν…. Διαφορετικά το ‘δόγμα του σοκ’ με το οποίο, μας έχουν πει οτι επιβάλλονται τα μνημόνια τείνει να καταντήσει, (όπως διάβασα σε κάποιο blog και το κλέβω), ‘δόγμα της ηληθιότητας’…-