ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΚΡΟΒΑΣΙΕΣ (ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ)

1) Ολοι αυτοί που εξεγείρονται τώρα με πύρινους λόγους και αποστροφές εναντίον της Μονής Βατοπεδίου και του σχετικού σκανδάλου, με εκνευρίζουν το ίδιο με εκείνους που όντας παραδοσιακοί οπαδοί της τέχνης και της ποιότητας, εντελώς φυσιολογικά έτρεξαν στην Αθήνα για να λικνιστούν στα τραγούδια της MADONA, ενώ αντίθετα δεν πατάν το πόδι τους σε τζαζ και κλασικές συναυλίες καταξιωμένων δημιουργών που γίνονται σωρρηδόν στην πόλη μας.…. Όπως αυτοί οι ¨ντεμέκ κουλτουριάρηδες¨, οι αρνητές του συστήματος, μαζευτήκαν με χίλιους δυό τρόπους για να προσκυνήσουν την ιέρεια της show biz, στηρίζοντας την μουσική βιομηχανία, έτσι όλοι αυτοί που τώρα κατακεραυνώνουν τον Εφραίμ, τον στήριζαν και τον ανάτρεφαν τόσα χρόνια, (ανεξάρτητα πολιτικής παράταξης, ακόμα και στο χώρο της αριστεράς…), στηρίζοντας και αναδεικνύοντας την εξουσία και την ασυδοσία της εκκλησίας και του Αγίου Όρους με τις πράξεις και τα έργα τους. Λες και το φαινόμενο του Εφραίμ είναι ένα μεμονωμένο και ατυχές και ξεκομμένο από την υπόλοιπη Εκκλησιαστική πραγματικότητα της υποκρισίας και της διαφθοράς, αλλά και την θρησκοληψία που καποιοί θέλουν αν βυθίζουν την χώρα μας και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί δικαστικά (είτε με ποινικές είτε με πολιτικές ευθύνες) και όχι ηθικά και συνειδησιακά. Έχοντας και τους διανοούμενους (Ζουράρις, Γιανναράς) να εξυμνούν από την τηλεόραση, την μεγαλοσύνη και την γνησιότητα του Αγίου Όρους, δικαιολογημένα προβάλλεται η διαφορετικότητα του συμφερτού που έχει μαζευτεί και αναπνέει στο όρος Αθως…(λες και δεν υπάρχει διαφορετικότητα και γνησιότητα σε κάθε απομονωμένη ελληνική επαρχία…). Αλλα η συνείδηση του πιστού ορθόδοξου χριστιανού δεν έχει να φοβηθεί τίποτα όταν οι κακοί μπούνε στην φυλακή και η εκκλησία συνεχίζει να νέμεται το κοινωνικό ασυνείδητο και το κοινωνικό κεκτημένο ενός ολόκληρου λαού…. Ακόμα και αν φτάσει και στο υλικό κεκτημένο του, όπως στην περίπτωσή μας, κανενός αυτί δεν ιδρώνει και όλοι, μετά τις κατάρες και τους αφορισμούς εναντίον του Εφραίμ, θα συρρεύσουν στους “οίκους του Θεού“, ανάβοντας το κεράκι τους στην MADONA της πνευματικής ανεπάρκειας και των ψεύτικων ελπίδων, καλλιεργώντας και παράγοντας αμέτρητους καινούργιους Εφραίμ-ιδες….
2) Εκείνο που δεν μου αρέσει στον Χριστιανισμό είναι ότι παραμένει στερεότυπα και φανατικά "Αρσενικός". (Όπως "ο Θεός" και όχι "η Θεός", "η θεότητα", όπως στην αρχαιότητα που ίσχυε η ισότητα έξι θεοί και έξι θεές...). Απορρίπτει το υπέροχο και θαυμάσιο "Θηλυκό" στοιχείο της ύπαρξης ,την ελαφράδα του και την αμεσότητα-απλότητα του που μαζί με την πολυπραγμοσύνη και την δύναμη του αρσενικού, (φυσικά και τα δυο φύλα δεν είναι ίσα προς πείσμα των φεμινιστριών και άλλων τέτοιων φρούτων. Αν ήταν ίσα δεν θα είχε νόημα η έννοια του ερωτά = συμπλήρωμα προς την τελειότητα. Είναι όμως όμοια), αποτελούν τον τέλειο συνδυασμό της ύπαρξης.
3) Υπάρχουν δυο χαρακτηριστικοί τρόποι απόρριψης του θειου. Ο ένας είναι η απόρριψη της ύπαρξης του με βάση την λογική και ο άλλος ότι οφείλει αυτήν του την ύπαρξη, μόνο και μόνο για την διατήρηση του κοινωνικού συστήματος (Καπιταλισμός) στην ανθρώπινη ράτσα. Ο Θεός είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να υπάρξει ο κόσμος όπως τον έχουμε συναντήσει και γνωρίσει, ανεξάρτητα αν αυτός ο κόσμος είναι σωστός η όχι και ανεξάρτητα αν μπορούν να υπάρξουν -που σίγουρα μπορούν...-, και άλλοι καλύτεροι κόσμοι... Κάτι σαν τα αξιώματα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας... Αλλά προ πολλού έχουν καταργηθεί και αυτά, και από "ένα σημείο εκτός ευθείας άπειροι παράλληλοι άγονται..". Πράγμα που σημαίνει πως αργά η γρήγορα θα καταργηθεί και η έγνοια του ΘΕΟΥ, σε ομαδικό-κοινωνικό επίπεδο. Δεν ξερώ αν τότε οι άνθρωποι θα γίνουν πιο ευτυχισμένοι. Ίσως γίνουν πιο δυστυχισμένοι... Αλλά ένα είναι σίγουρο. Θα έχουν κάνει ένα βήμα πιο μπροστά στον τομέα της σκέψης και του πνεύματος.
4) Το χειρότερο πράγμα με την εκκλησία είναι ότι αναπτύσσει τόσο πολύ την ΥΠΕΡΒΟΛΗ σε σχέση με την θρησκεία που δεν σου αφήνει το περιθώριο να ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ και να ΜΑΘΕΙΣ όλα αυτά τα χρήσιμα και όμορφα πράγματα που περικλείονται μέσα σε κάθε διδασκαλία, (πολύ περισσότερο στην χριστιανική , μια και σε τέτοια κοινωνία ζούμε).Έτσι ΜΕΓΕΝΘΥΜΕΝΑ που σου παρουσιάζουν τα πράγματα δεν σου δίνουν το περιθώριο να διακρίνεις την οποία, -έστω σχετική-, αλήθεια θα την απορρίψεις τελικά στο τέλος και θα αγανακτήσεις η θα την δεχτείς ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ, πράγμα που είναι και το χειρότερο. Γιατί μέσα στην Χριστιανική Διδασκαλία υπάρχει πληθώρα σοφίας και γνώσης ,ΑΛΛΑ...